نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (Chorionic Villus Sampling – CVS)

نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS) چیست؟

نمونه‌برداری از پرزهای جفتی یا Chorionic Villus Sampling (CVS) یکی از روش‌های تشخیصی پیش از تولد است که در آن نمونه‌ای از پرزهای جفتی (بخشی از جفت که از نظر ژنتیکی مشابه جنین است) جمع‌آوری شده و برای بررسی ناهنجاری‌های ژنتیکی مورد آزمایش قرار می‌گیرد. این روش معمولاً بین هفته‌های 10 تا 13 بارداری انجام می‌شود و امکان تشخیص بسیاری از اختلالات ژنتیکی را در مراحل اولیه بارداری فراهم می‌کند.

روش انجام آزمایش CVS

CVS به دو روش انجام می‌شود:

1. روش ترانس‌سرویکال (Transcervical CVS): در این روش، پزشک از طریق واژن و دهانه رحم، یک کاتتر ظریف را به سمت جفت هدایت کرده و نمونه‌برداری انجام می‌شود.
2. روش ترانس‌آبدومینال (Transabdominal CVS): در این روش، یک سوزن نازک از طریق پوست شکم به داخل رحم وارد شده و نمونه‌ای از پرزهای جفتی برداشت می‌شود.

نوع روش انتخابی بستگی به محل قرارگیری جفت، وضعیت رحم و تجربه پزشک دارد.

منشا بافت های کوریونی یا همان جفتی سلول های جنین است و از لایه خارجی بلاستوسیت(تروفوبلاست) مشتق شده است.

معمولا پس از انجام CVS، سلول های مادری نیز به همراه بیوپسی جنین گرفته می شوند که پیش از بررسی ها باید این سلول ها را از سلول های جنینی جدا کرد. در صورتی که این آزمایش در زمان های دیرتری در دوران بارداری انجام می شود آنرا بیوپسی جفت می نامند.

پس از اینکه سلول های جنینی از سلول های مادری جدا شدند در این حالت سلول های جنین در مدت 24 ساعت برای بررسی های کروموزومی استفاده می شود و از طریق آن می توان کروموزوم های جنینی را از نظر تعداد و ساختار برای یافتن ناهنجاری های احتمالی بررسی کرد. ولی در برخی از موارد برای افزایش دقت می توان نمونه ها را کشت داد و پس از زیاد شدن تعداد آنها بر روی آن ها بررسی های کروموزومی را انجام داد.

مزایای نمونه‌برداری از پرزهای جفتی نسبت به آمنیوسنتز

1. امکان تشخیص زودهنگام:
   CVS در هفته 10 تا 13 بارداری انجام می‌شود، در حالی که آمنیوسنتز معمولاً بعد از هفته 15 بارداری انجام می‌شود. این بازه زمانی زودتر به والدین فرصت بیشتری برای تصمیم‌گیری آگاهانه درباره ادامه بارداری می‌دهد.
2. سرعت بالاتر دریافت نتایج:
   نتیجه آزمایش CVS معمولاً زودتر از آمنیوسنتز آماده می‌شود. این موضوع به کاهش استرس والدین و برنامه‌ریزی بهتر برای اقدامات بعدی کمک می‌کند.
3. دقت بالا در تشخیص اختلالات ژنتیکی:
   CVS مانند آمنیوسنتز می‌تواند ناهنجاری‌های کروموزومی (مانند سندرم داون) و بیماری‌های تک‌ژنی (مانند فیبروز کیستیک و تالاسمی) را شناسایی کند، اما به دلیل انجام زودتر، برتری نسبی در تصمیم‌گیری زودهنگام دارد.
4. عدم نیاز به مایع آمنیوتیک:
   در آمنیوسنتز، نمونه‌گیری از مایع آمنیوتیک انجام می‌شود که می‌تواند خطراتی مانند نشت مایع آمنیوتیک و عفونت را به همراه داشته باشد. در مقابل، CVS بدون نیاز به این مایع انجام شده و برخی از این خطرات را کاهش می‌دهد.

جمع‌بندی

نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (CVS) یک روش پیشرفته و زودهنگام برای تشخیص اختلالات ژنتیکی است که نسبت به آمنیوسنتز مزایایی مانند تشخیص زودهنگام و سرعت بالاتر دریافت نتایج دارد. با این حال، هر دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها باید با مشورت پزشک متخصص و بر اساس شرایط بارداری انجام شود.