سرطان ریه و نقش تغییرات ژنتیکی EGFR ،ALK و ROS1

12 ماه پیش

جهش‌های EGFR در سرطان ریه

در سرطان ریه جهش های متفاوت ممکن است مشاهده شود، یکی از مهمترین جهش ها شامل تغییرات در ژن EGFR می باشد. تغییرات این ژن شامل حذف‌های اگزون 19 و جهش نقطه‌ای L858R در اگزون 21، تأثیر قابل توجهی بر روی تصمیم‌گیری‌های درمانی در سرطان ریه دارند:

حذف‌های اگزون 19:

-این جهش‌ها در ژن EGFR حساسیت بیشتری به توکسین‌های تیروزین کینازی (TKI) مانند erlotinib، gefitinib و afatinib ایجاد می‌کنند و بیماران با این نوع جهش، بهترین پاسخ را به این داروها نسبت به شیمی درمانی های معمولی نشان می‌دهند.

جهش‌های نقطه‌ای:

– بیماران دارای جهش نقطه‌ای L858R به توکسین‌های TKI EGFR حساس هستند و به داروهایی مانند erlotinib، gefitinib و afatinib به خوبی پاسخ می‌دهند.

– جهش نقطه‌ای T790M معمولاً مقاومت به توکسین‌های TKI EGFR نسل اول را نشان می‌دهد، اما TKI‌های جدید مانند osimertinib نتایج مثبتی در این بیماران دارند و به عنوان گزینه‌های مهم درمانی مطرح می‌شوند.

جهش‌های کمتر رایج:

– تغییرات کم‌تر رایج در EGFR مانند موتاسیون‌های G719X یا تغییرات در اگزون 20 نیز تأثیر قابل توجهی در تصمیم‌گیری‌های درمانی دارند و می‌تواند تأثیرات متفاوتی داشته باشد.

بازآرایی‌های در ژن ALK در سرطان ریه

تشخیص بازآرایی‌ها (Rearrangements) در ژن ALK برای بیماران سرطان ریه با سلول‌های غیر کوچک (NSCLC) بسیار حیاتی است:

– بیماران مبتلا به سرطان ریه که بازآرایی‌های ALK دارند، از مهارکننده‌های مانند crizotinib, ceritinib, alectinib, brigatinib و lorlatinib بهره مند می‌شوند. این درمان‌های هدفمند برای مهار فعالیت پروتئین ALK طراحی شده‌اند.

– در حالی که پاسخ اولیه مناسبی به داروها داده می‌شود، مقاومت ممکن است طی زمان پدید آید. آزمایش برای تشخیص بازآرایی‌های ALK کمک می‌کند تا مسیرهای درمانی تغییر کند و درمان‌های مناسب‌تری انتخاب شوند.