چرا غربالگری مرحله اول نیاز است؟

در هر مادر باردار احتمال داشتن نوزاد مبتلا به بیماری های کروموزومی وجود دارد، این احتمال در همه افراد خیلی زیاد نیست اما می توان با انجام تست های غربالگری مرحله اول و دوم به میزان زیاد به این احتمال پی برد.

غربالگری سه ماهه اول بارداری یا همان (Fist Trimester Screening یا FTS) یک آزمایش پیش از تولد است که بین هفته یازدهم  تا 13 هفته و6 روز برای مادر بارداری که جنین یک قلو یا دو قلو داشته باشد قابل انجام است.

بیماری های ژنتیکی که در تست غربالگری مرحله اول مورد بررسی قرار می گیرند ناهنجاری کروموزومی مانند سندروم داون یا همان تریزومی 21، سندروم ادوارد یا همان تریزومی 18 و سندروم پاتو یا همان تریزومی 13 می باشند.

در این آزمایش از نمونه خون مادر استفاده می شود  و دو مورد از فاکتورهای بیوشیمیایی که در خون تمامی مادرهای باردار پیدا می شود اندازه گیری می شود:

PAPP-A: پروتئینی که توسط جفت تولید می شود و در خون مادر باردار وجود دارد که اگر میزان PAPP_A در خون مادر غیر طبیعی باشد با ناهنجاری های کروموزومی مرتبط است.

بتا HCG: از هورمون هایی است که در حین حاملگی از جفت تولید می شود.

این آزمایش همراه با سونوگرافی NT و مشاهده تیغه بینی یا همان NB انجام می شود.

سونوگرافی NT:در پشت گردن تمام جنین ها مقداری مایع وجود دارد که این مقدار در جنین های مبتلا به سندروم داون افزایش می یابد و عدد NT  را تا 2 نرمال تلقی می کنیم، برای انجام تست (Fist Trimester Screening  یاFTS) غیر از عدد NT وNB باید سن مادر باردار، هفته بارداری و هرچیز غیر طبیعی مانند تشکیل نشدن قلب جنین و … مورد بررسی قرار بگیرد.

مزیت تست غربالگری مرحله اول:

هیچگونه ریسک برای سقط جنین وجود ندارد و خطری به جنین و مادر نمی رساند.